Nadat de bemanningen enigszins waren bekomen van de zeer charmante ontvangst, was het tijd om eens te gaan bekijken waar al dat schoons vandaan was gekomen.

Zo waren er diverse mogelijkheden, zoals de stad Jacksonville, waar ongeveer zo'n 250 opvarenden te gast waren bij Amerikaanse families.

(foto 5906) Stappen in Jacksonville aan de St. Johns River en niet ver van de basis in Mayport.
Foto ontvangen van Fred Bernhard.

(foto 5907) Er was het vermaak van een amusementshal met diverse optredens.
Foto ontvangen van Fred Bernhard.

Er waren bus tochten en diverse excursies zoals naar het oudste stadje van Amerika Sint Augustine met het fort Castillo de San Marcos. Hieraan werd door diverse bemanningsleden gehoor gegeven en werd met een bezoek vereerd.

St Augustine - oudste stadje van Amerika

Saint Augustine is een klein plaatsje aan de noordoostkust van Florida. Het is het oudste stadje van de Verenigde Staten van Amerika en is mede hierdoor een populaire toeristische bestemming.
St. Augustine werd gesticht in 1565 door de Spaanse ontdekkingsreiziger Pedro Menéndez de Avilés. Het plaatsje bleef gedurende 200 jaar in het bezit van de Spanjaarden totdat het in 1763 in handen kwam van de Engelsen. 20 jaar later, in 1783, kregen de Spanjaarden St. Augustine weer terug. Pas in 1822 kwam Saint Augustine samen met Florida in handen van de Amerikanen. Deze geschiedenis speelt een belangrijke rol bij het bezichtigen van St. Augustine. Eén van de belangrijkste trekpleisters zijn dan ook de oude Spaanse koloniale gebouwen. Hieronder benoem ik een aantal belangrijke hoogtepunten van St. Augustine.

Castillo de San Marcos

Castillo de San Marcos is het oudste gemetselde fort van Amerika. De bouw van het fort duurde 23 jaar en het werd in 1695 opgeleverd. Het fort is een bezoek meer dan waard.

(foto 7441) Ansichtkaart uit het plaatsje Sint Augustine.

(foto 5909) Foto ontvangen van Fred Bernhard.

(foot 7439) Het oude fort in St.Augustine genaamd Castillo de San Marcos.

(foto 7442) Het fort vanuit een ander gezichtspunt.

(foto 5910) Poseren op oud kanon in Castillo de San Marcos.
Foto ontvangen van Fred Bernhard.

(foto 5912) Even stukje klimmen en poseren op de muur van het fort.
Foto ontvangen van Fred Bernhard.

Ook een zeer gewaardeerd uitstapje was de bustocht naar Marineland om de 'flippers' eens van dichtbij te bekijken.

(foto 5908) Het bijwonen van de voorstelling met dolfijnen.
Foto ontvangen van Fred Bernhard.

(foto 5914) Ook voor de dolfijnen tijd voor een hapje.
Foto ontvangen van Fred Bernhard.

Op maandag 23 februari 1959 kwam ook aan dit weekend en het bezoek aan Mayport weer een eind. Op deze dag werd weer naar zee opgestoomd voor de proeven met de Amerikaanse Grumman Trackers van vsq VS-30.

Tijdens deze proeven werd door de Avengers van de Doorman vanaf het vliegveld van Key West onderzeebootbestrijdingsoefeningen gehouden met de Amerikaanse onderzeeboot USS Trutta, de beide Nederlandse jagers en onze onderzeeboot Zeeleeuw.

Eenmaal in open zee werd onmiddellijk gestart met de proefnemingen.
Er werd menig katapultschot uitgevoerd en ook de remkabels moesten nu zwaardere vliegtuigen tot stoppen dwingen.
De proefnemingen verliepen echter gesmeerd en katapult en remkabels verwerkten de Grumman Trackers alsof ze nooit anders gedaan hadden.

(foto 5899) In de opstelling zoals de Grumman Trackers aan boord waren gebracht, koos de Doorman open zee om met de vliegproeven te gaan beginnen.
Foto ontvangen van Fred Bernhard.

(foto 0190) De Amerikaanse Grumman Trackers staan opgesteld aan bakboord. Op de voorgrond ‘grondpersoneel’ (op zee) van het squadron VS-30.
Foto ontvangen van Gerke Hofstra.

(foto 4520) De motoren van de Amerikaanse Trackers zijn gestart en de vleugels uit gevouwen. Personeel van de katapultploeg staan gereed op het vliegdek.
Foto ontvangen van Ad Hoppener via Jaap de Moor.

(foto 5431) Een USN Grumman Tracker gaat de vleugels uitvouwen voor de katapultstart. De blokkenpaai ligt naar het SB wiel te wachten op het sein het blok weg te trekken.

(foto 5430) De USN Tracker 5 gaat onder toezicht van een ‘marshaller’ verder met het uitvouwen van de vleugels.

(foto 4607) De Amerikaanse Tracker 3 taxiet naar de katapult om afgeschoten te worden (foto uit film).
Foto ontvangen van Ad Hoppener via Jaap de Moor.

(foto 4608) De Amerikaanse Tracker 5 of 15 rijdt de katapult op en de VDO geeft de vlieger aanwijzingen (foto uit film).
Foto ontvangen van Ad Hoppener via Jaap de Moor.

(foto 5429) Deze USN Grumman Tracker is gereed voor de katapultstart.

(foto 1567) De Amerikaanse Tracker 11 is gereed voor de start, de groene vlag van de VDO is reeds omhoog, alleen de safety-locks moeten nog worden neergeklapt. Zodra deze zijn neergeklapt zal de Tracker worden gelanceerd.
Foto ontvangen van Flip Burggraaf.

(foto 4571) Nogmaals een opname van de Tracker 11 op de katapult, maar nu in kleur.
Foto ontvangen van Ad Hoppener via Jaap de Moor.

(foto 5862) De USN Tracker 9 staat op de katapult van de Doorman.
Foto ontvangen van Ad Hoppener via Jaap de Moor.

(foto 4606) Staartstuk van de USN Tracker met aanduiding van squadron VS-30 aan boord van de Doorman (foto uit film).
Foto ontvangen van Ad Hoppener via Jaap de Moor.

(foto 4522) Een Amerikaanse Tracker in de landing, de LSO of ‘batsman’ geeft de vlieger de nodige aanwijzingen met zijn ‘bats’.
Foto ontvangen van Ad Hoppener via Jaap de Moor.

(foto 4519) Vlak voor de landing geeft de LSO of ‘batsman’ nog de laatste aanwijzingen aan de vlieger van de Tracker.
Foto ontvangen van Ad Hoppener via Jaap de Moor.

Tot tevredenheid van een ieder werd vastgesteld dat de Karel Doorman geschikt was om operationeel te kunnen gaan werken met het onderzeebootbestrijdings vliegtuig de Grumman Tracker S2F.

Op woensdag 25 februari 1959 waren de proeven reeds afgerond en debarkeerden de Grumman Trackers van vsq VS-30 weer naar hun thuisbasis in de States.
Er was nu weer ruimte voor onze eigen Avengers, die hierna dan ook weer vanaf het vliegveld Key West kwamen oplanden aan boord van de Doorman.

Hierna werd weer aangevangen met de eigen smaldeel oefeningen.

Aan boord van de Doorman werd nog een geheel andere operatie uitgevoerd. Een van de opvarenden had buik klachten en de chirurg besloot tot het verwijderen van zijn blinde darm.

Er gaat het verhaal dat iemand een ziekenpa na afloop hoorde zeggen:
“Die patiënt heeft behoorlijk gesloft want het was de chirurg zijn eerste blindedarm-oeperatie”.
Voor de patiënt was het in ieder geval zijn laatste, voor wat betreft zijn blinde darm in ieder geval.

Op maandag 2 maart 1959 werd op het vliegdek een zuurstof-brand ontdekt. Meteen kwam de korporaal vliegtuigmaker C.J. Roomer in aktie en wist de brand te beperken zodat geen groter onheil ontstond. Hierbij liep hij echter behoorlijke brandwonden op aan handen en onderarmen.

Hiervoor kreeg hij een tevredenheidsbetuiging van de Commandant der Zeemacht in Nederland.

Na de oefeningen en alle andere gebeurtenissen aan boord, stoomde het smaldeel op in de richting van Fort Lauderdale.