(foto 5592) Aankondiging van de samenstelling van het smaldeel in 1949.

In het jaar 1950, na het opwerken en enkele aanpassingen aan het vliegkampschip, was de eerste grote reis gepland voor de nieuwe Hr.Ms. Karel Doorman.
Dit werd de eerste Westreis van het vliegkampschip. Er zouden er nog vier volgen.
Het werd om meerdere redenen een bijzondere reis.
Voor het eerst de Doorman in smaldeel verband en meteen een lange reis van vier maanden. Een bijzondere en Koninklijke gast aan boord en verder een bijzondere lading op het vliegdek van de Doorman.
Na een intensieve periode van belading in de haven van Rotterdam, waarbij aan boord werd gebracht de deels gedemonteerde regering Dakota van Prins Bernhard, een knalgele Vickers Supermarine Sea Otter en enkele voertuigen bestemd voor het vliegveld Hato op Curaçao.
Ook de Fireflies van vliegtuig squadron 2 en 4 werden aan boord gehesen, nadat ze waren aangevoerd op dekschuiten.
Verder was het sjouwen geblazen voor de bemanning om een stroom aan goederen aan boord te brengen zoals: kisten, kratten, pakken, blikken met vlees en vis, melk, margarine, meel, suiker, fruit, groenten en verschillende frisdranken. Een geweldige hoeveelheid waarmede vier ruimen tot de nok waren gevuld.
Na een laatste weekend in huiselijke kring, was op maandag 2 januari 1950 de dag van vertrek aangebroken.
Op deze dag arriveerden op de kade in Rotterdam H.M. Koningin Juliana met Z.K.H. Prins Bernhard en de drie prinsessen Beatrix, Irene en Margriet. Met de salonboot “Stad Rotterdam” werden zij overgevaren naar de statietrap van Hr.Ms. Karel Doorman.
Verder arriveerde ook de bevelhebber der Zeestrijdkrachten de vice-admiraal jhr. E.J. Van Holthe om schip en bemanning een behouden reis te wensen.

Het smaldeel bestond verder uit de kruiser Hr.Ms. Jacob van Heemskerck (C803) en de onderzeebootjager (later fregat) Johan Maurits van Nassau (F805).
Smaldeel-commandant was de sbn J.J.L Willinge.
Commandant van de Doorman was de ktz C.W.Slot

Hieronder een verslag uit “Alle Hens” in 1950 mbt het vertrek van het smaldeel.

Het smaldeel vertrokken.

Indien er een man is, die met dankbare vreugde het vertrek van het oefensmaldeel uit Rotterdam ten eeuwige dage zal blijven herdenken, dan is het de kastelein van het café “De Bruinvis”.
Ter nadere verklaring moge dienen dat de hierboven aangeduide dankbare man zijn etablissement op het Willemsplein heeft staan, dat de ramen van zijn drankschenkerij een prachtig uitzicht bieden op de op stroom liggende “Karel Doorman” en dat de dag van vertrek tot in oneindigheid gekenmerkt zal blijven als een hopeloze, gure, natte drenzerige regendag.
Nu betekent het vertrek van een schip altijd iets voor een Rotterdammer. Zeker als het een schip is van de Koninklijke Marine.
Om er zolang mogelijk van te kunnen genieten waren al velen 's morgens om 9 uur present.
Al is de Maas dan mooi, overdekt door zo'n dampige nevel en het grauw klotsende water tegen de kademuren. Wanneer echter tegelijkertijd de regen in je nek druppelt, dan verandert dat gevoel van schoonheid en is dat beter te waarderen achter een kop dampende koffie.
Vandaar dat “De Bruinvis” 's morgens volliep, 's middags uitpuilde en 's avonds uitverkocht was.
Zij die geen plaats meer konden bemachtigen stonden opgesteld langs de kade en waren van meer dichtbij getuige van de aankomst der verschillende autoriteiten, die aan boord van de “Stad Rotterdam” wachtten op aankomst van de Koninklijke familie, om daarmede naar de “Karel Doorman” te gaan.
Tegen half drie 's middags meerde de “Stad Rotterdam” langszij Hr.Ms. Karel Doorman. Het vorstelijk gezelschap bestaande uit H.M. De Koningin, Z.K.H. Prins Bernhard, de drie Prinsesjes alsmede de Bevelhebber der Zeestrijdkrachten en de adjudanten van de Koningin en de Prins werden beneden aan de statietrap begroet door de Commandant en de Eerste officier van de “Karel Doorman” rn bij fr valreep door de Smaldeelcommandant.
Na het voorstellen aan de commandanten van Hr.Ms. Jacob van Heemskerck en de Johan Maurits van Nassau begaf het gezelschap zich naar de kajuit die voor de Prins was ingericht. De Koningin en de Prinsesjes toonden grote belangstelling voor het interieur van deze kajuit.

De Koningin plaatste haar handtekening op een speciale pagina in het gastenboek van de “Doorman”.
Bij het vertrek deed de Prins de koningin uitgeleide tot de valreep en waren de marinemannen, die daar aangetreden stonden, getuige van een intiem afscheid, dat veel gelijkenis vertoonde met een normaal marineafscheid, zoals men dat in onze havens bij het vertrek van een oorlogsschip steeds weer kan gadeslaan.
Ontroerend waren de momenten waarop de “Stad Rotterdam' zich weer van de “Karel Doorman” losmaakte.
De Prinsesjes riepen om het hardst “dag pappie en de Koningin bleef wuiven.
Na een driewerf hoezee op H.M. De Koningin door de bemanning volgde de voorgeschreven 35 saluutschoten van de “Karel Doorman”.

Met de Prinselijke standaard in top begon de “Karel Doorman” de eerste etappe van haar reis naar de West.

(foto 7268) Overzicht van de ligplaats van de Karel Doorman op de Nieuwe Maas in Rotterdam. 1. Willemsplein; 2. Boompjeskade; 3. Willemsbrug; 4. Maaskade op het Noordereiland.

Op maandag 2 januari 1950 was de Doorman, liggend op de boeien in Rotterdam, gereed voor vertrek van haar eerste grote reis.

(foto 5591) De Doorman op de boeien in de Maas, gereed voor het vertrek uit de haven van Rotterdam op weg naar Curacao.
Foto C.Hoogeweegen 1950 via Dutchfleet.net.

(foto 5590) Ook Hr.Ms. Johan Maurits van Nassau in afwachting van vertrek afgemeerd op de boeien in de Maas te Rotterdam.
Foto C.Hoogeweegen 1950 via Dutchfleet.net.

(foto 5589) Zowel Hr.Ms. Karel Doorman als Johan Maurits van Nassau op de Maas te Rotterdam gereed voor de 1e oversteek naar de West.
Foto C.Hoogeweegen 1950 via Dutchfleet.net.

(foto 4542) De Karel Doorman op de Nieuwe Waterweg op weg naar Hoek van Holland en de Noordzee. Een vol vliegdek met een uitzonderlijke lading voor het vliegkampschip.

(foto 4542a) Detail uit vorige foto. Bij nummer 1: de Regerings-Dakota aan dek en bij nummer 2: een aantal voertuigen, bestemd voor het vliegveld Hato op Curacao.

(foto 2142) Hr.Ms. Jacob van Heemskerck, Hr.Ms. Karel Doorman en Hr. Ms. Johan Maurits van Nassau in kiellinie op weg tijdens de 1e reis naar de West.

Op zijn reis naar de West nam de Doorman een aantal voertuigen mee welke bestemd waren voor het vliegveld Hato. Dit betrof onder andere een radio-verbindings-wagen, zijnde een Ford F30L en twee vrachtwagens met huif van het type F60L, alle van het type Canadian Military Pattern. Verder zou er mogelijk nog aan boord zijn geweest een Chevrolet crashtender en een kraanwagen. Zie ook enkele foto’s hieronder.

(foto 1314) Hier zien we de Sea-Ottter 18-4 (welke knalgeel geschilderd was) aan boord van de Doorman tijdens deze reis naar de West. Verder aan boord verschillende legervoertuigen tbv het vliegveld Hato op Curaçao.
Foto ontvangen van Herman Repping.

(foto 5705) Model van de Sea Otter in de eerder aangegeven opvallende gele kleur.

(foto 1315) Deel van de bemanning poseert voor de geparkeerde Sea-Otter 18-4 aan boord van de Doorman.
Foto ontvangen van Herman Repping.

(foto 1316) Bemanningslid van de Doorman poseert voor de Sea-Otter.

De Sea Otter was aan boord voor de eventuele redding van vliegers op grotere afstand van het vliegkampschip. Een van de escorterende schepen voer anders achter de Doorman voor eventuele assistentie.
Probleem was dat de Sea Otter na elke operatie op zee moest landen en dan met de kraan aan boord gehesen moest worden. De Sea Otter bleef daarom aan boord maar paraat voor assistentie op grotere afstand.

(foto 3590) Tijdens deze 1e reis naar de West was aan boord geëmbarkeerd de Sea-Otter 18-4 voor reddingsoperaties op grotere afstand van de Doorman. Deze moest na elke vlucht landen op zee om daarna aan boord te worden gehesen met de grote lier.
Foto ontvangen van Gert Wassink.

(foto 3591) Hier een opname van de Sea-Otter 18-7 welke aan boord wordt gehesen. Tijdens de reis was echter de 18-4 aan boord van de Doorman. Het geeft echter een duidelijk beeld op welke wijze de Sea Otter weer terug kwam aan boord.
Foto ontvangen van Gert Wassink.

(foto 3591a) Detail uit opname 3591, we zien dat er drie man van het squadron mee omhoog gehesen worden, kennelijk om het vliegtuig in balans te kunnen houden.
Foto ontvangen van Gert Wassink.

De Sea Otter waar Gerhard de Bruyn zijn vliegopleiding kreeg. Het was de laatste in zijn soort dat van hout en linnen was gemaakt. "Om hem aan de praat te krijgen, moest je op de romp gaan staan om met een slinger het vliegwiel te laten draaien", vertelt Gerhard de Bruijn. De boordwerktuigbouwkundige deed het grootonderhoud en vloog er tussen 1952 en 1953 regelmatig mee. Ook tijdens de watersnoodramp in 1953. Menig drenkeling heeft hij in de nacht van Oude Tonge gered. "Jarenlang heb ik daar nachtmerries aan overgehouden", vertelt hij. "Daarom betekent die kist ook zoveel voor me."

Tekst via Dutchfleet.

(foto 1313) Buiten de Sea-Otter was er ook nog de Dakota van ZKH Prins Bernhard aan boord. Een deel van de bemanning van de Doorman, allemaal afkomstig uit Limburg, poseert hier voor deze Dakota. Geheel links op de foto met hand in de broekzak Herman Repping.
Foto ontvangen van Herman Repping.

(docu 0269)

(docu 0371a)

(foto 7350) Locatie van het smaldeel tijdens deze laatste groet.

(foto 7349) Opname van een B25 Mitchell bommenwerper op het MVKV. Een soortgelijk vliegtuig bracht een laatste groet aan het smaldeel in Het Kanaal op weg naar de Atlantische Oceaan.